Am dritten Advent geniessen wir im Restaurant Wiesengrund in Winterthur das Weinachtsessen mit Gast.
Wir reisen schon etwas früher an um Claude abzuholen. Ab 11.15 Uhr geht es los. Pünktlich zum Apero kommen auch Astrid und René dazu.
Das Essen ist wie jedes Jahr sehr gut besucht. Das Restaurant und der Saal sind voll. Losgeht es mit einem feinen Prosecco. Das Personal hat viel zu tun und ist wie immer sehr freundlich. Danach gibt es Linsensuppe mit rote Beete Schaum. Schmecken tut es sehr gut, das Aussehen ist gewöhnungsbedürftig. Durch die rote Beete ist der Schaum rosa rot 😁.
Nach einem feinen Lachs Häppchen hält die Chefin, Frau Serafini, eine Rede. Sie führt uns zum Motto des heutigen Essens. Das geniessen einem Spaziergang durch einen schneebedeckten Wald. Die Tischdekoration sieht auch entsprechend aus.
Es geht weiter mit dem Hauptgang. Rosa gegartes Kalbsfilet und den Dessert Zimtglace. Alles schmeckt super. Am Schluss gibt es die Koch- und Personalparade. Alle bekommen ein lautes Applaus. Das haben sie auch verdient.
René und Astrid verabschieden sich und wir bringen Claude aufs Zimmer. Er ist sehr müde und wir gehen auch gleich zurück nach Weinfelden.
Op de derde advent genieten we in restaurant Wiesengrund in Winterthur van het kerstdiner met gasten.
We reizen iets eerder om Claude op te halen. Om 11.15 uur vertrekken we. Astrid en René komen precies op tijd voor het aperitief.
Net als elk jaar is het erg druk tijdens het diner. Het restaurant en de zaal zitten vol. We beginnen met een heerlijk glas prosecco. Het personeel heeft het druk en is zoals altijd erg vriendelijk. Daarna krijgen we linzensoep met rode bietenschuim. Het smaakt erg goed, maar het ziet er even vreemd uit. Door de rode biet is het schuim rozerood 😁.
Na een heerlijk hapje zalm houdt de chef-kok, mevrouw Serafini, een toespraak. Ze leidt ons naar het motto van de maaltijd van vandaag. Genieten van een wandeling door een besneeuwd bos. De tafeldecoratie ziet er ook passend uit.
We gaan verder met het hoofdgerecht. Roze gebakken kalfsfilet en als dessert kaneelijs. Alles smaakt heerlijk. Aan het einde is er een parade van de koks en het personeel. Iedereen krijgt een luid applaus. Dat hebben ze ook verdiend.
René en Astrid nemen afscheid en wij brengen Claude naar zijn kamer. Hij is erg moe en wij gaan meteen terug naar Weinfelden.
Schreiben Sie einen Kommentar