Nach langer langer Zeit hat es die Sonne endlich bis nach Weinfelden geschafft. Gegen dem Mittag hat sie sich endlich gezeigt. Für uns die Gelegenheit den Ottenberg hoch zu laufen.
Es war schön unterwegs. Auf dem Ottenberg fiel der Reif von den Bäumen und sah es so aus als ob es geschneite.
Es waren viele Leuten dort oben. Alle wollten Sonne tanken und so waren auch alle Bänke an der Sonne besetzt. Auf dem Rückweg haben wir dann doch eins gefunden. Dort haben wir zugeschaut wie die Sonne durch den hochkommenden Nebel und Wolken verdeckt wurde. Es wurde plötzlich kalt. Schnell gingen wir hinunter, nach Hause in die warme Stube.
Na een lange tijd heeft de zon eindelijk Weinfelden bereikt. Rond het middaguur kwam ze eindelijk tevoorschijn. Voor ons was dit de gelegenheid om de Ottenberg te beklimmen.
Het was mooi onderweg. Op de Ottenberg viel de rijp van de bomen en leek het alsof het had gesneeuwd.
Er waren veel mensen daarboven. Iedereen wilde van de zon genieten en dus waren alle bankjes in de zon bezet. Op de terugweg hebben we er toch nog een gevonden. Daar hebben we gekeken hoe de zon door de opkomende mist en wolken werd verduisterd. Het werd plotseling koud. We gingen snel naar beneden, naar huis, naar de warme woonkamer.



Schreiben Sie einen Kommentar