Der Skipper und seine Frau müssen heute schon ganz früh aufstehen. Sie gehen zuerst nach Winterthur und später nach Weinfelden.
Das Hafenkino ist wieder in vollem Gang. Zuerst spaziert ein Graureiher grazieus über den Steg hinter mir. Dann taucht eine Gruppe Gänsensäger auf, der junge Haubentaucher macht alles nach was die Eltern machen und bekommt dafür einen leckeren Fisch als Belohnung. Dann fliegt der Eisvogel seine Runden übers Wasser. Der Skipper und seine Frau geniessen jeden Moment und wissen dieses Privileg zu schätzen.
Leider müssen sie um 09.15 Uhr bereits gehen. Draussen wird die Skippersfrau von einem Blässhuhn begrüsst. Es weiss nicht recht ob es näher kommen soll oder nicht. Zu Fressen gibt es nichts.
Als der Skipper und seine Frau im Seniorenheim Wiesengrund ankommen, steht Claude bereits am Empfang. Er ist heute früher nach unten zum Essen gegangen. Gemeinsam gehen sie zum Tisch. Es gibt grillierter Lachs. Es ist ja Freitag, Fischtag.
Gegen 13.00 Uhr kommt auch René vorbei. Er geht mit Claude neue Schuhe kaufen. Zu viert laufen sie zum Bahnhof. Dort verabschieden sich der Skipper und seine Frau. Für sie geht es weiter nach Weinfelden.
Dort angekommen ist der Parkplatz leer. Eigentlich haben sie den Maler erwartet. Er muss bis Dienstag, dann ist Abnahme, fertig sein. Bis gestern hatten sie noch nichts gemacht. Als der Skipper und seine Frau die Wohnung betraten, waren sie ziemlich überrascht. Das Schlafzimmer oben und die Galerie sind fertig gemalt. Auch die Fenster auf der Ostseite und die Ausbesserungsarbeiten unten sind fast fertig. Nun bleibt noch das Elternschlafzimmer und ein paar andere Kleinigkeiten zum Erledigen.
Bei mir am Steg wird es immer ruhiger. Auch der direkte Nachbarn ging heute nach Romanshorn zum Auswassern. Der Vorteil, der Skipper und seine Frau haben immer bessere Sicht auf die Tiere, welche den Hafen zurück erobern.
De schipper en zijn vrouw moeten vandaag heel vroeg opstaan. Ze gaan eerst naar Winterthur en later naar Weinfelden.
De havenbioscoop is weer in volle gang. Eerst loopt er een grijze reiger grazieus over de steiger achter me. Dan duikt er een groep zaagbekken op, de jonge fuut doet alles na wat zijn ouders doen en krijgt daarvoor een lekkere vis als beloning. Dan vliegt de ijsvogel zijn rondjes boven het water. De schipper en zijn vrouw genieten van elk moment en weten dit voorrecht te waarderen.
Helaas moeten ze om 09.15 uur alweer vertrekken. Buiten wordt de vrouw van de schipper begroet door een meerkoet. Die weet niet goed of hij dichterbij moet komen of niet. Hij krijgt niets te eten.
Als de schipper en zijn vrouw bij het bejaardentehuis Wiesengrund aankomen, staat Claude al bij de receptie. Hij is vandaag eerder naar beneden gegaan om te eten. Samen gaan ze naar de tafel. Er is gegrilde zalm. Het is immers vrijdag, visdag.
Omstreeks 13.00 uur komt ook René langs. Hij gaat met Claude nieuwe schoenen kopen. Met z’n vieren lopen ze naar het station. Daar nemen de schipper en zijn vrouw afscheid. Zij reizen verder naar Weinfelden.
Eenmaal daar aangekomen is de parkeerplaats leeg. Eigenlijk verwachtten ze de schilder. Hij moet dinsdag klaar zijn, dan is de oplevering. Tot gisteren hadden ze nog niets gedaan. Toen de schipper en zijn vrouw het appartement binnenkwamen, waren ze behoorlijk verrast. De slaapkamer boven en de galerij zijn geschilderd. Ook de ramen aan de oostkant en de reparatiewerkzaamheden beneden zijn bijna klaar. Nu moeten alleen de ouderslaapkamer en een paar andere kleine dingen nog worden gedaan.
Bij mij aan de steiger wordt het steeds rustiger. Ook mijn directe buurman is vandaag naar Romanshorn gegaan om uit het water te gaan. Het voordeel is dat de schipper en zijn vrouw nu een steeds beter zicht hebben op de dieren die de haven heroveren.
Schreiben Sie einen Kommentar