Samstag, 07. Dezember 2024

Wir haben den Tag genutzt eine Stadtwanderung durch Breda zu machen. In Breda habe ich früher gewohnt und bin dort zur Schule gegangen.

Der Spaziergang beginnt am Vlaszak, mitten in der Stadt. Zuerst kamen wir am Stedelijk Museum vorbei. Das Stedelijk Museum ist in einem ehemaligen ‹Oudemannenhuis› untergebracht, das in einem Testament aus dem Jahr 1246 als Gasthaus (Pflegeheim) erwähnt wurde. Bereits 1643 wurde das Haus vollständig renoviert, vergrößert und erhielt ein neues Aussehen. Dreihundert Jahre später fand eine zweite große Renovierung statt, bei der alle Gebäude des Pflegekomplexes renoviert wurden, darunter auch die Kapelle. Die Fassade stammt aus dem Jahr 1643, die Glocke aus dem Jahr 1502. Im Jahr 1956 erhielt das Gebäude kulturellen Besuch, und 2017 eröffnete das Stedelijk Museum hier seine Türen. Vor dem Bau eines zweiten Gebäudes im Jahr 1534 stand das Oudemannenhuis außerhalb des Zentrums von Breda.

Die St.-Antonius-Kathedrale stammt aus dem Jahr 1837 und wurde im romanischen Stil erbaut. Im Jahr 1853 wurde die Kirche in eine Kathedrale umgewandelt und wurde die Hofkirche der Kathedrale von Breda. Zu Beginn dieser Ära zählte die Diözese Breda etwa 450.000 Katholiken, aber die Zahl der Katholiken ist stetig gewachsen.

Der Bau der alten Kirche wurde 1410 begonnen und ersetzte eine Kirche aus dem Jahr 1269. Der Kirchturm wurde erst 1509 fertiggestellt, aber der kugelförmige Turm, der die Kirche krönt, stammt aus dem Jahr 1702, da der erste Turm durch einen Brand zerstört worden war. Die Kirche verfügt über ein reiches Inventar, obwohl vieles während des Bildersturms von 1566 zerstört wurde. Bei einer umfassenden Restaurierung, die in mehreren Etappen zwischen 1904 und 1968 durchgeführt wurde, wurden einige der verbliebenen Skulpturen durch exakte Kopien ersetzt. Eine Kapelle in der Hauptkirche beherbergt das Mausoleum der Vorgänger des niederländischen Königshauses. Nach der spanischen Besatzung wurden die Mitglieder des Königshauses in der Gruft von Oranien-Nassau in der Nieuwe Kerk in Delft beigesetzt. Neben der Kirche befinden sich drei Gebäude mit Treppengiebeln. Die größte Tafel stammt aus der Zeit um 1612 und trägt den Namen ‹Prinz Maurits›. Im Jahr 1903 beschloss die Gemeinde, die Häuser rund um die Kirche zu öffnen; insbesondere diese drei Häuser waren ein echter Blickfang. Einige Häuser wurden 1910 geschlossen, aber die meisten blieben bewohnt.

Die Catharinastraat ist eine der ältesten Straßen in Breda. Um 1250 war sie einfach ein Weg zwischen der Brücke und der Straße im Osten. Auf beiden Seiten befand sich ein Graben. Die ältesten Aufzeichnungen über eine Besiedlung stammen aus der Zeit zwischen 1352 und 1398. In einem Originaldokument aus dem Jahr 1355 wird die Straße als Katerstraat bezeichnet.

Der Beginenhof von Breda wurde bereits im Jahr 1267 gegründet und steht seit 1531 unter dem Schutz der Familie Nassau. Der Hof ist von Gästehäusern aus dem Jahr 1535 umgeben, dem Jahr, in dem der alte Hof für den Bau des Exerzierplatzes von Graf Hendrik III. geschlossen werden musste. Jedes Haus wurde von zwei Personen bewohnt, die jeweils ein Zimmer mit einem Bett und einem Stuhl hatten. Die Kirche stammt aus dem Jahr 1838. In der Kirche befand sich ein Gemeinschaftsraum für die Beginen (noch erhalten). Hinter der Kirche befand sich das gemeinschaftliche «Klohäuschen».

Das Nassau-Baronie-Denkmal wurde 1905 von Königin Wilhelmina eingeweiht. Das Denkmal in Form eines Schlosses wurde von dem Bildhauer Pierre Cuypers (1827-1921) geschaffen und symbolisiert 500 Jahre Breda als nassauische Stadt. Möglicherweise trug Breda diesen Titel seit der Ankunft des ersten Adligen, Graf Engelbrecht II. von Nassau (1451/1504), dem Oberhaupt der königlichen Familie. Der erste Bericht über Oranien-Nassau stammt aus dem Jahr 1544.

Wir kommen zu einer ehemaligen Burg aus dem 12. Jahrhundert, die 1353 um vier Ecktürme erweitert wurde. Die Burg kam 1403 in den Besitz von Engelbrecht I. von Nassau, dem Vorfahren der niederländischen Grafen von Nassau und Prinzen von Oranien. Seit 1460 wurde die Burg mehrmals umgebaut. Die Kapelle stammt aus dem Jahr 1540. Der prominenteste Wächter des Schlosses war Wilhelm von Oranien, der Vater des Vaterlandes. Im Jahr 1567 floh er vor den spanischen Truppen aus dem Schloss.

Breda verdankt seinen Namen wahrscheinlich dem breiten Flussabschnitt der Aa (Brede Aa), die in Belgien bei Breda unter dem Namen Mark entspringt und weiterfließt. Der Name Breda wurde erstmals in einer Urkunde aus dem Jahr 1125 erwähnt. Am Ufer der «Brede Aa» stand die Burg. In einer Originalurkunde aus dem Jahr 1198 heißt es, dass die Burg an den Herzog von Brabant übertragen wurde.

Während der spanischen Belagerung waren spanische Truppen in der Burg einquartiert. Im Jahr 1590 brachte ein Schiffer Maurice von Nassau, Prinz von Oranien, auf die Idee, die Burg mit seinem Torf zu bedecken; der Schiffer ließ regelmäßig die Burggewässer aufstauen und wurde genau beobachtet. Unter der Führung des Kommandanten von Breda übernahm die Barke zusammen mit einigen Soldaten die Kontrolle über die Burggewässer. Die spanischen Besatzer wurden völlig überrannt und am 4. März 1590 wurde Breda von den Spaniern eingenommen. An der Spitze des ehemaligen Hafens befanden sich zwei Tore am Ufer eines Wassertors, das Spanjaardsgat genannt wurde. Die beiden Tore stammen aus dem Jahr 1534 und wurden zu Ehren von Hendrik III. von Nassau errichtet, der in der Burg starb. Es wird fälschlicherweise angenommen, dass das Torfschiff hier einfuhr; das Wassertor wurde erst 1610 eingebaut.

In einer der engsten Straßen von Breda ist ein Tor aus dem Jahr 1615 zu sehen. Es diente als Hintereingang zu einer Fleischhalle. Das umliegende Gebäude ging in der Flut verloren, aber das Tor und der Hintereingang wurden von der Schaluppe bewahrt.

Die älteste erhaltene Kapelle von Breda: die Saint-Josse-Kapelle. Die sehr kleine Kapelle wurde 1436 an der Stelle des ersten Stadtzentrums errichtet und nach der Stadterweiterung im 16. Jahrhundert nicht mehr renoviert. Nachdem die Kapelle 1637 auf Druck des protestantischen Magistrats geschlossen werden musste, wurde sie als Heulager, Pferdestall, Militärgefängnis bzw. Wohnhaus genutzt. Im Jahr 1662 wurden Teile des Kirchengebäudes abgerissen, darunter auch eine der Kapellentüren. Nach einer Restaurierung im Jahr 1946 wurde die Kapelle wiederaufgebaut.

Hier stehen die so genannten Langen Ställe, in denen einst die Pferde der Kavallerie untergebracht waren. Die Ställe stammen aus dem Jahr 1795. Die Ställe wurden in Wohneinheiten umgewandelt und mit Dachgauben versehen.

Das Hauptgebäude der ehemaligen Chassé-Kaserne, benannt nach General David Hendrik Chassé (1765-1849), der 1810 von Louis Napoleon zum Baron erhoben wurde. Das Hauptgebäude der Kaserne stammt aus dem Jahr 1899 und wurde auf einem großen Militärgelände errichtet. Im Jahr 1993 wurde die Chassé-Kaserne für militärische Zwecke geschlossen, woraufhin das Gebäude zahlreichen anderen Funktionen zugeführt wurde. Breda ist nicht nur eine nasse Stadt, sondern seit langem auch ein Zentrum für militärische Aktivitäten. Bis in die 1990er Jahre gab es in Breda sechs Kasernen, und in dieser Zeit sah man viele Soldaten durch das Stadtzentrum spazieren….. oder ein Bier auf einer der zahlreichen Terrassen genießen. Während des Zweiten Weltkriegs wurde die Chassé-Kaserne von Ausbildungszentren der deutschen Kriegsmarine genutzt.

Dieses Wissen habe ich natürlich nicht selber gewusst. Die Informationen stammen aus der App Walk the City.

We gebruikten de dag om een stadswandeling door Breda te maken. Ik woonde en ging naar school in Breda.

De wandeling start op de Vlaszak, midden in de stad. Eerst kwamen we aan het Stedelijk Museum langs. Het Stedelijk Museum is gehuisvest in een voormalig ‹Oudemannenhuis›, dat als gasthuis (verpleeghuis) staat vermeld in een testament uit 1246. Omstreeks 1643 werd het tehuis grondig verbouwd, vergroot en voorzien van een nieuwe voorgevel. Driehonderd jaar later was er een tweede ingrijpende verbouwing en werden alle bijgebouwen van het zorgcomplex gesloopt, waaronder ook de kapel. De voorgevel dateert uit 1643, de klok dateert uit 1502. In 1956 kreeg het gebouw een culturele bestemming en in 2017 opende het Stedelijk Museum hier haar deuren. Vóór de bouw van een tweede omwalling in 1534, stond het Oudemannenhuis buiten de stadsmuren van Breda.

De Sint-Antoniuskathedraal dateert uit 1837, en is gebouwd in Romeinse stijl. In 1853 werd de kerk verheven tot kathedraal en werd daarmee de hoofdkerk van het Bisdom van Breda. Begin deze eeuw telde het Bisdom van Breda ongeveer 450.000 katholieke leden, maar het aantal leden neemt gestaag af.

In 1410 werd begonnen met de bouw van de huidige kerk, ter vervanging van een kerk die al genoemd staat in een oorkonde uit 1269. Pas in 1509 werd de kerktoren voltooid, maar de bolvormige torenbekroning dateert uit 1702, omdat de eerste door brand was verwoest. De kerk bezit een rijke inventaris, ondanks het feit dat er veel werd vernield tijdens de beeldenstorm van 1566. Tijdens een grote restauratie, die in fasen werd uitgevoerd tussen 1904 en 1968, zijn enkele sterk verweerde beeldhouwwerken vervangen door exacte kopieën. In een kapel in de grote kerk bevindt zich het mausoleum van de voorvaderen van het Nederlands Koningshuis. Na de Spaanse bezetting werden leden van het Koningshuis bijgezet in de Grafkelder van Oranje-Nassau in de Nieuwe Kerk in Delft. Naast de kerk staan drie pandjes met trapgevels. Het grootste pand dateert uit omstreeks 1612 en draagt de naam ‹Prins Maurits›. In 1903 sprak de gemeenteraad de wens uit om de huizen langs de kerk te slopen; vooral deze 3 huizen waren een doorn in het oog. In 1910 werden er daadwerkelijk enkele huizen gesloopt, maar de meesten bleven gelukkig bespaard.

De Catharinastraat behoort tot één van de oudste straten van Breda. Omstreeks 1250 was het slechts een weg tussen de burcht en de doorgaande weg naar het oosten. Aan weerszijden lag een sloot. De oudste vermeldingen van bewoning dateren tussen 1352 en 1398. In een oorkonde uit 1355 wordt de straat aangeduid als Katerstraat.

Het Begijnhof van Breda werd al in 1267 gesticht, en staat sinds 1531 onder bescherming van het geslacht van de Nassau’s. De binnenplaats is omringd door begijnenhuisjes, die dateren uit 1535; het jaar dat het oude begijnhofje gesloopt moest worden voor de aanleg van de paradeplaats van Graaf Hendrik III. Elk huisje bood plaats aan twee begijnen, die ieder een kamer met bedstee en stookplaats tot hun beschikking hadden. De kerk dateert uit 1838. In de kerk bevond zich een gemeenschappelijke ruimte voor de begijnen (nog intact). Het gemeenschappelijke ‹kakhuis› bevond zich achter de kerk.

Het Nassau-Baroniemonument is door Koningin Wilhelmina onthuld in 1905. Het monument, in de vorm van een burcht, werd vervaardigd door beeldhouwer Pierre Cuypers (1827-1921), en staat symbool voor 500 jaar Breda als Nassaustad. Breda mag deze titel voeren sinds de komst van de eerste edele, graaf Engelbrecht II van Nassau (1451/1504), voorvader van de Koninklijke Familie. De eerste vermelding over Van Oranje-Nassau dateert uit 1544.

We komen langs aan een voormalige 12e-eeuwse burcht, dat in 1353 werd vergroot met 4 hoektorens. De burcht kwam in 1403 in handen van Engelbrecht I van Nassau, de stamvader van de Nederlandse Graven van Nassau en Prinsen van Oranje. Vanaf 1460 is het kasteel een aantal maal vergroot. De kapel dateert uit 1540. De meest markante bewoner van het kasteel is Willem van Oranje, vader des vaderlands. In 1567 vluchtte hij vanuit het kasteel voor de Spaanse troepen.

Breda dankt, vermoedelijk, de naam aan het brede stuk van het riviertje de Aa (Brede Aa), die in België ontspringt om vanaf Breda onder de naam de Mark verder opwaarts te stromen. De naam Breda wordt voor het eerst vermeld in een oorkonde uit 1125, toen als nederzetting. Aan de oever van de ‹Brede Aa› stond de burcht. In een originele oorkonde uit 1198 staat vermeld dat de burcht werd overgedragen aan de Hertog van Brabant.

Tijdens de Spaanse Belegering waren de Spaanse troepen in het kasteel gelegerd. In 1590 opperde een schipper aan Maurits van Nassau, Prins van Oranje, het idee om het kasteel te heroveren met zijn turfschip; de schipper voer regelmatig turf de kasteelwateren binnen, en werd nog nauwelijks gecontroleerd. Uiteindelijk, onder leiding van de commandant van Breda, voer het turfschip vol met verscholen soldaten de kasteelwateren binnen. De Spaanse bezetter werd volledig overrompeld, en op 4 maart 1590 werd Breda heroverd op de Spanjaarden. Op de kop van de voormalige haven staan twee torens aan weerszijden van een waterpoort genaamd Spanjaardsgat. De twee torens dateren uit 1534, en zijn gebouwd in opdracht van Hendrik III van Nassau, ter versterking van het kasteel. Ten onrechte wordt gedacht dat het turfschip hier binnenvoer; de waterpoort werd in pas in 1610 aangelegd.

Aan één van de smalste straten van Breda, is een toegangspoort uit 1615 te zien. Het diende ooit als achteringang van een vleeshal. De omliggende bebouwing is in de loop der eeuwen verloren gegaan, maar het poortje, alsmede de achterliggende vleeshal, zijn bespaard gebleven van de sloop.

De oudst nog bestaande kapel van Breda: De Sint-Joostkapel. De zeer kleine kapel is in 1436 buiten de eerste stadsmuur gebouwd, en genoot pas bescherming na de 16e-eeuwse uitbreiding van de stad. Nadat de kapel in 1637 de deuren moest sluiten, gedwongen door de protestantse magistraat, werd de kapel respectievelijk gebruikt als hooipakhuis, paardenstal, militaire gevangenis en woonhuis. In 1662 zijn delen van het kerkgebouw gewijzigd, waaronder een verhoging van de kerktoren. Na een restauratie in 1946 kon de kapel opnieuw ingewijd worden.

De zogeheten Lange Stallen staan, waar ooit de cavaleriepaarden hun onderkomen hadden. De paardenstal dateert uit 1795. De stallen zijn verbouwd tot wooneenheden, waarbij er dakkapellen zijn aangebracht.

Het hoofdgebouw van de voormalige Chassé Kazerne, vernoemd naar Generaal David Hendrik Chassé (1765-1849), in 1810 door Lodewijk Napoleon verheven tot Baron. Het hoofdgebouw van de kazerne dateert uit 1899, en is gebouwd op een groot militair terrein. In 1993 werd de Chassé Kazerne voor militaire doeleinden gesloten, waarna het gebouw vele andere functies heeft gehad. Breda is niet alleen een Nassaustad, maar is ook lange tijd een garnizoensstad geweest. Tot in de jaren ’90 van de vorige eeuw telde Breda 6 kazernes, en in die tijd zag je dan ook veel militairen in het centrum van de stad lopen….. of genieten van een biertje op één van de vele terrassen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Chassé Kazerne gebruikt door trainingseenheden van de Duitse Marine.

Natuurlijk wist ik dit zelf niet. De informatie komt van de Walk the City app

Schreiben Sie einen Kommentar

Ihre E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert