Heute gibt es nicht viel zu berichten. Ich bin ein wenig traurig. Morgen geht es aus dem Wasser.
Der Skipper und seine Frau sind heute Claude zum letzten Mal vor den Ferien besuchen gegangen. Er war bereits im Esssaal am Essen als sie eingetroffen sind. Da letzte Nacht auf Winterzeit umgestellt wurde, war er schon ganz früh runter zum Essen gegangen. Claude wurde vom Skipper dort abgeholt und sie haben gemeinsam das Mittagessen genossen.
Auf dem Rückweg haben sie ein wenig Geschirr und Besteck nach Weinfelden gebracht. Dies brauchen sie im Dezember als sie provisorisch in Weinfelden einziehen werden.
Auf dem Weg zu mir, haben sie sich von Sieglinde, eine der Brückenfrauen, verabschiedet. Sieglinde hofft uns nächstes Jahr wieder zu sehen. Vielleicht schaffen wir das.
Ich wurde noch ein letztes Mal von der Skippersfrau auf Hochglanz poliert. Das ist ein schönes Gefühl. Mir bleibt nur noch das Verabschieden für die nächste fünf Monaten. Ab Morgen wird die Skippersfrau die Berichterstattung übernehmen.
Die Saison war viel zu kurz, aber ich habe zusammen mit dem Skipper und seine Frau viele Abenteuer auf dem Bodensee erlebt. Am 04. April 2026 werde ich hoffentlich wieder zurück ins Wasser gehen und wieder von viele spannende Abenteuer berichten können. Bis dahin ein schöner Winter und viel Spass mit den Abenteuer des Skippers und seiner Frau.
Vandaag valt er niet veel te melden. Ik ben een beetje verdrietig. Morgen gaan we het water op.
De schipper en zijn vrouw zijn vandaag voor het laatst voor de vakantie op bezoek geweest bij Claude. Hij zat al in de eetzaal te eten toen ze aankwamen. Omdat gisteravond de wintertijd was ingegaan, was hij al heel vroeg naar beneden gegaan om te eten. Claude werd daar door de schipper opgehaald en ze hebben samen van de lunch genoten.
Op de terugweg hebben ze wat serviesgoed en bestek naar Weinfelden gebracht. Dat hebben ze nodig in december, wanneer ze tijdelijk in Weinfelden gaan wonen.
Op weg naar mij hebben ze afscheid genomen van Sieglinde, een van de brugvrouwen. Sieglinde hoopt ons volgend jaar weer te zien. Misschien lukt dat wel.
Ik werd nog een laatste keer door de vrouw van de schipper op gepoetst. Dat is een fijn gevoel. Nu rest mij alleen nog maar afscheid te nemen voor de komende vijf maanden. Vanaf morgen neemt de vrouw van de schipper de verslaggeving over.
Het seizoen was veel te kort, maar ik heb samen met de schipper en zijn vrouw veel avonturen beleefd op de Bodensee. Op 4 april 2026 ga ik hopelijk weer het water op en kan ik weer verslag doen van vele spannende avonturen. Tot dan, een fijne winter en veel plezier met de avonturen van de schipper en zijn vrouw.
Schreiben Sie einen Kommentar